29/2 en 1/3

29/2

Om 's ochtends buiten te lopen zonder jas, in t-shirt, op sandalen in een zachte temperatuur, 21 graden; het is heerlijk! Het ontbijt hebben we weer buiten genuttigd. Het was minder druk, maar de heer in pak had zowaar dezelfde goocheltruc met de cracker in de aanbieding.

Twaalf uur was de tijd die we hadden afgesproken om naar de boot te vertrekken. We hadden er zin in. Hoe zou het zijn? Door het hotelpersoneel werden we uitgezwaaid met Have Fun Happy Cruisers!

De boot telt zeker 10 verdiepingen, hij kan bijna 2000 passagiers herbergen (middelgroot, gisteren zagen we een boot wegvaren die 5000 passagiers kon hebben) en een paar honderd bemanningsleden, waarvan de meesten van Indonesische en Philippijnse afkomst zijn. Het inchecken verliep soepel en snel. Dat kwam ook door het slimme advies van Elfriede om niet vroeger te gaan, want dan kwamen de busladingen andere cruisers aan. Een pasje met pasfoto werd aangemaakt en daar moet je alles mee doen aan boord: de deur van je hut openen en alle bestedingen buiten het voedsel en non-alcoholische drankjes worden er op vastgelegd. Na afloop gebeurt de afrekening via de creditkaart waarvan de gegevens al eerder zijn vastgelegd. Ook is het de toegangspas om weer aan boord te mogen na de uitstapjes op de eilanden. We moesten nog verklaren dat we niets onder de leden hadden en de laatste maanden niet met ebola in aanraking waren geweest en toen mochten we door, de loopplank op.

De Holland-4 hebben een buitenhut op het maindeck, verdieping 1, naast de receptie, redelijk makkelijk te vinden (nou ja, misschien na een paar dagen). Elfriede en Therese zitten op de 4e in een binnenhut. Een buitenhut op die eerste verdieping is geweldig! Liggend op onze buik op het queensize bed (de hutboy heeft ze 's avonds gescheiden, die bedden) zagen we de donkergrijze golven later voorbij komen. Maar we hadden eerst honger.

In de Lido lounge is een constant buffet geopend, voor iedere smaak: Asian, Italian, saladebar, warm, brood, noem maar op. Voordat je de ruimte mag betreden moet je je handen reinigen met gel op alcoholbasis, opdat je geen ziektekiemen de eetzaal zal binnenbrengen. Je werd niet geacht zelf iets te pakken, dat werd door het personeel aangereikt, ook om hygienische redenen; over twee dagen mag je het wel zelf doen, want dan is gebleken dat er geen ziektekiemen aan boord zijn gekomen.

Er werd aangekondigd dat we om 3 uur mee moesten doen met de veiligheidsoefening/drill en dat deden we dan ook, want je pas werd ook hiervoor gescand. Elfriede hoefde niet mee te doen met haar 3 sterren-status (voor een hoeveelheid cruisedagen ontvang je een ster, die korting oplevert en nog wat voordelen).

We besloten een rondgang over de boot te maken en werden prompt door zeer aardige dames de wellness en beautysalonnen ingetrokken. Van alles is mogelijk! Elfriede en Gerda Joke tekenden in op een dagelijkse treatment nadat ze op een hete bank hadden gelegen.

We liepen daarna naar het bovenste dek om de afvaart mee te maken. Er was een prachtig uitzicht op de omgeving waar de boot lag: een groen gebied met de blauwe zee daarachter. Ligbedden stonden klaar, de zon scheen heerlijk (ik was ingesmeerd met factor 50) en de ontspanning daalde op ons neer. Om 10 over half 5 was er beweging. We varen! Dat voelde je niet, je zag het.

Na het uitpakken van de koffers (de mijne arriveerde wat laat - er was iets mis gegaan met een label en de naam Hoorweg klopte niet met de ingeschreven naam Klein) en een klein rustmoment in de hut begaven we ons naar de dining room. Daar zijn wel dresscodes aan verbonden: geen t-hirts voor de mannen of korte broeken, dames in rok of nette lange broek (smart casual). Er zijn wit gedekte tafels en gedienstig personeel. Elfriede bestelde de aanbieding wijn (met korting), terwijl ze zelf niet drinkt. De flessen worden na afloop weggezet met je hutnummer erop. Die krijg je dan de volgende dag weer netjes op tafel (als het goed gaat).

We waren te moe voor meer vertier, dus verder uitpakken en inrichten van de hut en wat lezen en tikken was het laatste wat we deden.

Fauna: de vogel die we gisteren zagen blijkt een adelaar te zijn. We zagen ze vandaag van dichtbij.

1 maart

Om half 3 's nachts werd ik wakker van een geluid; de wekker van mijn slaapgenoot Nancy. Ze deed het licht aan en verwachtte blijkbaar dat ik mijn dagelijkse gym-oefeningen zou gaan doen. De groeten! Uit dat licht.

Bij het werkelijk onwaken om half 8 keken we naar buiten en zei Nancy: Daarvoor had ik Den Haag niet hoeven verlaten. Het was grijs en het regende blijkbaar. Dat is het vrijwel de hele dag gebleven, grijs, bewolkt.

Na het ontbijt in het Lido (met alles wat er te wensen is) bezochten we in een theaterzaal de presentatie van de excursies op de eerste vier eilanden, voornamelijk om te zien hoe de eilanden er uit zagen en wat er te zien was. Daarna ging ieder haars weegs: Ann had 's morgens om 7 uur al gezwommen in haar eentje in het zwembad. Gerda Joke en Elfriede vertrokken naar hun treatment en ik liep op deck 3 rondjes. Heel grappig, er lopen allemaal mensen in één richting snelle rondjes (of langzame) van voor naar achter, van stuurboord naar bakboord. Een harde wind kwam je tegemoet of blies de haren van je hoofd. Een aantal oudere heren met gymschoenen aan en lange witte sokken (de standaarduitrusting met een soort lange korte broek van de Amerikanen) liep mij voorbij en ook aan wat oudere vrouwen zag je dat ze dagelijks thuis hun rondjes liepen.

Lunchtime met heerlijke salades in grote groene bakken. Samengesteld zoals je het wil! Daarna op naar de tweede presentatie van de later te bezoeken eilanden en het verkennen van de rest van de openbare ruimtes, zoals natuurlijk de shops. Een foto van ons zessen die bij de entree op het schip was gemaakt, hebben we aangeschaft en wordt nog een keer gepubliceerd. Iedere dag is er een overzicht van aktiviteiten voor de gehele dag. Er wordt les gegeven in allerlei dansen, computerkunde, breien, indonesische high tea. Vertier genoeg. Vanavond zijn we uitgenodigd als Nederlandse gasten voor een drankje met Happy Hour prijzen in het Crow's nest. Er wordt niet gehost. Dat verbaasde ons nogal, toch lekker Hollands, maar nee.

Onderwijl kreeg Gerda Joke last van herrie en heeft met hulp van Elfriede een andere kamer geregeld (met balkon!). Cobi en Nancy besluiten het nog even aan te horen (getimmer en zo, er wordt iets gerepareerd), omdat verhuizen ook weer zoiets is. Op het balkom was het wel warmer dan binnen door de warme wind.

Ann kwam wel voor een glas water naar het Happy Hour, maar het diner sloeg ze over. Ze ging vroeg naar bed.

Aan het einde van de avond bezocht ik de BB King show. Allerlei songs werden gespeeld, van Michael Jackson tot Great Balls of Fire. Bij dat laatste nummer begaven een aantal echtparen (ouder dan ik,schat ik in) zich op de dansvloer en demonstreerden wat ze er nog van konden. Heel wat, ik keek mijn ogen uit.

Om 2 uur 's nachts is de klok een uur vooruit gezet; we hebben te maken met verschillende tijden hier op de Cariben. In de hut ligt dan een kaartje klaar met een herinnering, naast de twee chocolaadjes voor een fijne nachtrust en een artistiek gevouwen handdoekje op het bed. Ditmaal in de vorm van een rog.